Kimi yalnızlıklar gece gibi iner ömürlere. Karartır gündüzü ve mutsuzluk saçar her kuytuya. Alışılmadık olduğu için üşütür, hayattan soğutur. Böyle bir hayatın hayat olmadığını düşündürür. Bir zaman sonra öyle çekilmez bir hal alır ki gördüğünüz her titrek ışığa güneş muamelesi yaptıracak kadar çaresiz bırakır. Soğursunuz... Giderek soğursunuz hayattan.
